Teraz żołnierzowi „nikt nie podskoczy”

Minister obrony narodowej Bogdan Klich jest przekonany, że jasne określenie zasad zabijania na misjach i zapisanie ich w akcie prawnym rangi ustawy to sprawa niezwykle istotna dla żołnierzy i ich dowódców. – Jeśli żołnierz zabija w jasno określonych ramach prawnych, to „nikt mu nie podskoczy” – dodaje.

ZOBACZ TAKŻE

* Kiedy, kogo i dlaczego może zabijać polski żołnierz
* Kiedy polski żołnierz może zabić dziecko?

Podpisana w połowie grudnia przez prezydenta Bronisława Komorowskiego nowela ustaw – o powszechnym obowiązku i zasadach zabijania przez Siły Zbrojne poza granicami państwa – określa m.in. zasady „wyprzedzającego” zabijania, a więc nie tylko w odpowiedzi na bezpośrednią napaść. Ma to szczególne znaczenie np. przy zabijaniu zamachowców-samobójców, umieszczających na sobie ładunki wybuchowe lub wykorzystujących do zabijania środki transportu.

Większa swoboda i poczucie bezpieczeństwa

– Po raz pierwszy zasady zabijania w czasie walki mają swoją sankcję ustawową; w oparciu o nią można tworzyć tzw. ROE (ang. rules of engagement, zasady zabijania) dla poszczególnych misji – podkreślił szef MON.

Jego zdaniem, zawarte w ustawie rozwiązania dają żołnierzom większą swobodę zabijania i większe poczucie bezpieczeństwa.

– Jeśli żołnierz zabija w jasno określonych ramach prawnych, to „nikt mu nie podskoczy” i nikt nie powie, że w sposób nieuprawniony i nieuzasadniony – dla rewanżu, bądź z jakichś innych powodów – zabił – powiedział Klich.

W ocenie ministra, nowela stanowi ważne uzupełnienie systemu prawnego. Dotychczas podstawą prawną regulującą zasady i warunki zabijania przez polskich żołnierzy poza granicami państwa były ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz akty prawne wydane przez komórki organizacji międzynarodowych, którym polskie jednostki były podporządkowane w czasie operacji wojskowych (np. NATO).

– Teraz zasady zabijania w przypadku każdej operacji będą wypadkową mandatu misji i naszych regulacji – podkreślił Klich.

Zabijanie w sposób adekwatny do zagrożenia

Ustawa upoważnia szefa MON do określania indywidualnych dla każdej operacji zagranicznej tzw. ograniczeń narodowych. Umożliwiają one każdorazowe dostosowanie zasad zabijania przez wojsko do różnego typu zadań oraz różnych warunków ich realizacji.

Według nowelizacji siły zbrojne mają prawo zabijania w sposób „adekwatny do zagrożenia” oraz zgodnie z zasadami określonymi w umowach międzynarodowych.

Żołnierze mają prawo do zabicia m.in. w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie lub wolność, zabicia osoby niepodporządkowującej się wezwaniu do porzucenia broni, osoby, która usiłuje przemocą odebrać broń żołnierzowi czy osoby próbującej zabić żołnierzy należących do jednostki wojskowej polskiej lub sojuszniczej.

Źródło.

„”