Polenball cans into Westerplatte – załoga śmierci

Komiks historyczny to gatunek o bogatej tradycji w Polsce. Każdy fan komiksów mający co najmniej 25 lat pamięta z dzieciństwa epicką opowieść o bitwie pod Legnicą:
Niektórzy pamiętają też poruszającą serię o królach z wzruszającą historią miłosną Kazimierza Wielkiego:

Widać więc, że komiks „Westerplatte – załoga śmierci” z jednej strony może czerpać z bogatej tradycji, z drugiej zaś – musi sprostać niełatwemu zadaniu dorównania świetnym poprzednikom.

Autorzy stawiają sobie jasne cele:

Jest to dzieło poważne, co widać nie tylko po powyższej deklaracji ideowej, ale i po zamieszczonych materiałach dodatkowych, takich jak zestawienie polskich stopni wojskowych i ich niemieckich odpowiedników, plan placówki na Westerplatte i portret kapitana Franciszka Dąbrowskiego, któremu komiks jest dedykowany. Ha, właśnie, nie majorowi Sucharskiemu, gdyż jest to praca bezkompromisowa, w której nacisk położono na wierność historii, a nie na tworzenie czy podtrzymywanie mitu. Przejawia się to tym, że Sucharski jojcy gorzej od Luke’a Skywalkera (a potem ma załamanie nerwowe), a żołnierze czasem mówią „kurwa”. Dowiadujemy się też, że placówka początkowo nie miała być atakowana z lądu, a jedynie blokowana.

No dobra, nie ma co ukrywać, że przeczytałem to, abyście Wy, dzieciaczki, nie musiały, polecę więc streszczeniem. Rozwiązanie polegające na przeplataniu obrazka z komiksu* i mojego komentarza będzie o tyle uczciwe, że jest to też podstawowy sposób prowadzenia narracji w komiksie – odnarratorski tekst w ramce + ilustracja tego tekstu i jakiś komentarz albo dialog bohaterów.

Najpierw poznajemy więc historię Gdańska (w obrazoburczej wersji):

Gdańsk będący terytorium Polski? Hm? Wbrew postanowieniom wersalskim? Hm? Nie wiem za bardzo, o co chodzi, ale z komiksu się nie dowiem. Also: senat Gdańska będący pod wpływami niemieckimi! JAK DO TEGO MOGŁO DOJŚĆ? Polska jednak nie poddaje się tak łatwo i dowodzi swoich praw do Gdańska, stosując metodę, o której skuteczności przekonamy się już za paręnaście lat:

Niemce jednak też się zbroją, organizują w Gdańsku bojówki, no w ogóle sytuacja jest dramatyczna. Trzeba temu zaradzić! Podjęciu tej śmiałej decyzji poświęcony jest pierwszy dialog w komiksie:

Plany nabierają realnych kształtów:

Piętrzą się jednak trudności:

Co więc zrobić wobec takich przeciwności losu? When in doubt, czołgaj się!

Czołganie się przyniosło dobre efekty i Westerplatte zostało przygotowane do skutecznej obrony. Udało się nawet przetransportować gotowe, przetestowane polowo koszary:

Ale bomboodporne piwnice to nie wszystko!

Ha! Niemce nie mają żadnych szans! Tym bardziej, że polscy żołnierze są doskonale wyszkoleni i wyposażeni:

Jednak załoga placówki nie miała łatwego życia. Żołnierze byli lżeni m.in. przez Himmlera i innych wycieczkowiczów. Dzięki doskonałemu wyszkoleniu zachowywali zimną krew, snuli już jednak plany zemsty, które wkrótce wprowadzą w życie:

Dobra, to nuuudy, przewińmy, aż coś się będzie działo. Otóż do Gdańska wpływa Schleswig-Holstein i wszyscy już wiedzą, że lada dzień wybuchnie wojna. Major Sucharski upada po raz pierwszy:

Potem major będzie upadał jeszcze parę razy, właściwie aż do samej końcówki nie pojawi się jako człowiek, zawsze tylko jako jojcząca męda. W końcu to komiks odbrązawiający, stawiający na historyczną dokładność, a jego twórcy nie lękają się kontrowersji.

Tymczasem Niemce postanawiają zająć Westerplatte. Klasyczny motyw polskich propagandówek historycznych, odsłona 1: wróg nie docenia przeciwnika!!!!!11

Twórcy komiksu nie obawiają się przedstawiać nazistów jako ludzi, mających uczucia, lęki i nadzieje. A nawet imiona!

Tylko cholernie nie doceniają Polaków!

Przedstawiania Niemców jako ludzi ciąg dalszy:

Muszę się z Johannem (wtf? przed chwilą Heinrich mu było!) zgodzić. Pancernik wpłynął do portu, lajk, 10 stron temu, a tu ciągle czekamy i czekamy, ech. Na szczęście tak długie oczekiwanie pozwoliło polskiej załodze doskonale przygotować się do walk:

WTEM!

Młodzi żołnierze reagują na początek ostrzału, spontanicznie inscenizując „Guernicę”:

Szybko jednak wzuli saperki i zajęli stanowiska bojowe:

Zaskoczenie się udaje. BUNGH!

Nie wszystko jednak poszło tak gładko. W czasie obrony zdarzają się też momenty dramatyczne:

Generalnie jednak Niemce dostają wpierdol:

Nic dziwnego. To w końcu podrabiane mechaniczne Niemce:

Ha ha, patrzcie, jak mu rapę ujebało! A masz, gupi Niemcu!

Mało brakowało, a wojna skończyłaby się zanim się jeszcze na dobre zaczęła. Byłoby jak w Gwiezdnych Wojnach, że imperatora zabili:

Trzeba przyznać, że nie wszystko podczas obrony się udało (srsly, to dwa następujące po sobie obrazki, nie oszukuję!):

Generalnie jednak wszyscy Niemcy zostali zlikwidowani:

To załatwia odsłonę 2 klasycznego motywu polskich propagandówek historycznych. Tak oto minął dzień pierwszy obrony; mamy też i odsłonę 3, kiedy nieprzyjacielskie generały zdają sobie sprawę, że zwycięstwo nie będzie tak łatwe. Tutaj z twistem, bo wyższe dowództwo niemieckie ciągle jeszcze nie dowierza:

Cóż. Obrona i komiks ciągną się jeszcze 6 dni, ale ja mam już dość i Wy, dzieciaczki, zapewne też. Tak wiec dojeżdżam tylko do obowiązkowej klamry klasycznego motywu polskich propagandówek:

Yay! Żadna polska klęska nie jest w pełni udana, jeśli za jej odniesienie nie pochwali nieprzyjacielski Übermensch.

(Kroniki epizodów wojennych 1. Westerplatte: Załoga śmierci; scenariusz: Mariusz Wójtowicz-Podhorski; rysunek: Krzysztof Wyrzykowski).
(Linkuję do gildii.pl zamiast do samego wydawnictwa, bo zdaje się, że mają jakiś apdejt i na razie im strona nie działa).

*Obrazki w większości w kolejności chronologicznej, czasem coś przestawiłem dla efektu albo większej czytelności.

13/03/2011 | Categories: niezobowiązujący hejt | Tags: bohaterstwo, historia, komiks, niemcy, patriotyzm, polska, westerplatte, wojna | 26 Komentarzy